(18)
bu durumda sorun bende mi?
biraz uzun olacak ama artık daha önemli bir işi olmayanlar okusun ya da keyfiniz bilir tabi.önce hayatımı özetleyeyim kısaca,22 yaşındayım. üniversite bitti, yaklaşık 9 aydır iş arıyorum. bir yandan da boş oturacağıma kpss ye çalışayım dedim, onunla uğraşıyorum yani.tutucu bir ailem var. şöyle söyle
biraz uzun olacak ama artık daha önemli bir işi olmayanlar okusun ya da keyfiniz bilir tabi.
önce hayatımı özetleyeyim kısaca,
22 yaşındayım. üniversite bitti, yaklaşık 9 aydır iş arıyorum. bir yandan da boş oturacağıma kpss ye çalışayım dedim, onunla uğraşıyorum yani.
tutucu bir ailem var. şöyle söyleyeyim; dışarı çıkarım, maksimum 4 saat sonra ararlar, nerede kaldın diye. zaten öyle hava karardıktan sonra filan dışarı çıkılmaz. bunu da doğru düzgün, merak ettikleri için sormazlar zaten. Bir iğneleme vardır her zaman ses tonlarında aramasak hiç eve gelmeyeceksin dercesine. annem de babam da aynı şekilde yani. bir de abim var da, o karışmaz bana.
bir de inanır mısınız bilmem ama bu şartlara katlanan bir erkek arkadaşım var. üniversite birinci sınıftan beri beraberiz. bir ay olmadıydı daha ben gittim, erkek arkadaşımı da babama anlattım. aman yalan söylemiş olmayım diye yaptım işte bir eşeklik, niye yaptıysam. o da yok okurken olmazmış öyle, yok okumak mı istiyormuşum, yoksa başka bir şey mi falan filan işte. bunları kızarak söylemedi tabi günahını da almayım adamın, doğru düzgün söyledi. ben bunun için vazgeçmedim tabi, devam ettik öyle. anneme söyledim sonra, o da pek memnun olmadı ama bir şey demedi işte.
derken mezun olurken ben tanıştırdım bunları ayak üstü. babam dövecek gibi baktı zaten adama. annemin de takmadığı kulp kalmadı. adama kısa bile dedi. kısa dediği adam da 178 hani, yanlış anlamayın. daha neler neler böyle çok uzatmak istemiyorum. bunları sayarken de umurunda bile değil tabi, ben kırılır mıyım üzülür müyüm filan. babam zaten hiç konuşmadı bu konuyu. bizim aile de böyle şeyler konuşulmaz ya. Ayıp ya hani!
neyse erkek arkadaşım da başka şehirde kırk yılda bir görüyorum zaten. o zaman bile adam kaç saat yol çekip 4 saat görebiliyor beni. onu da bin türlü yalan dolan işte.
ha bir de annem de babam da beni çok sever. özellikle babam gerçekten çok sever. bu yüzden anlayamıyorum zaten bu tavırlarını.
sonuç olarak bu durumda yanlış ben de mi? ben mi abartıyorum? tek sorunu erkek arkadaşım zannetmeyin bir de, o olmasa da acayip şekilde bunaldım ben bu durumdan be. ne desem ne yapsam olmuyor. hapsoldum sanki bu evde. nefes alamıyormuşum gibi hissediyorum artık.
son olarak cevap verecek arkadaşların durumu düşünerek, kendilerini benim yerime koyarak cevaplamalarını rica ediyorum.
0
ekonomik özgürlüğünü kazanınca ailenden ayrı bir şehirde yaşamaya başlamanı tavsiye ederim.
0
ben senin bi alt modelinim sanırım. aynı durumda bi kız arkadaşım var, en fazla 5 saat falan çıkabiliyor dışarı. benim de onu görmem için 2 saat yol gitmem gerekiyor falan. kız babası olmak zor sanırım bu memlekette, hep şey vardır hatta, elalem ne der olayı. durum zor, allah kolaylık versin.
0
öyle hayat olmaz arkadaşım, gerçekten olmaz.
0
Senin geleceğini görebiliyorum. Allah izin verirse mükemmel bir hayatın olacak. :)
0
ben senin yurtdışında okumuş çalışan ve yaş yaş büyük bir versiyonunum
hala aynı şeyleri yaşıyorum aile evinde kaldığın sürece bu böyle gider bişey de yapamazsın annem daha ruj sürmem konusuna bile ikna olamadı makyaj yapmıyorum artık laf etmesin diye
iş bul evlen anne-babana da herşeyi anlatmak zorunda hissetme
0
@sanal hayvan niyetim o zaten, genelde şehir dışında iş arıyorum.
@gaborit Allah sana da sabır versin, ben benim erkek arkadaşa da çok üzülüyorum:)
@ozzpwnz farkındayım da ne yapayım?
@hicunutmam nasıl mükemmel olacak bu hayat?
0
Zor evet. Bir şeylerin kolay kazanılmamış olması sonrası için hayatınızı daha değerli kılabilir, fedakarlıklar sizi daha bir bağlar.
0
iustitia omnibus
(
09.03.12)
maalesef ülkemizde kadına verilen değer bu ,güvenmiyorlar.
haksız oldukları kadar haklı oldukları noktalar da var, bizim kültürümüz bu..
aynı durumda olan milyonlar var, bu kaderi sırf siz yaşamıyorsunuz.
keşke daha hoşgörülü olabilseler fakat babadan bunu pek beklemeyin, yaşınız genç hele bir işe girin zincirler bollaşmaya başlar diye düşünüyorum hele ki memur olur başka şehire taşınırsan, öyle aileler var ki sabah akşam işe getirip getiriyorlar, memuriyeti kazanmış kızları başka şehire göndermiyorlar, dizlerinin dibinden ayırmıyorlar...
0
çok basit, ekonomik özgürlüğünü kazanıp başka eve çıkacaksın. ondan sonra da hayatına karıştırmayacaksın..
0
öyle ayrı eve çıkmamın tek yolu başka şehirde çalışmam. gerçi oraya da geleceklerinden şüphelenmiyor değilim. ben anlayamıyorum, hakkım olan şeyler için niye yalan söylemek zorunda kalıyorum. niye sırf onlar istiyor diye hayatımı eksik yaşıyorum.
basıp gitsem diyorum, kıyamıyorum, çok üzülürler çünkü. biraz da nankörlük gibi geliyor çekip gitmek. bu şekilde de katlanılacak gibi değil ama.
0
Ortada o kadar büyük bir problem yok gibi. Babanızın trip yapması, annenizin kulp takması normal.
İşsiz güçsüz, evde oturan biri olarak şu an onların gözünde birey değilsiniz. Bir iş bulup, kendi hayatınızı yönlendirin, her şey için hesap vermek zorunda hissetmeyin kendinizi, o zaman zaten herşey yoluna girecektir.
Bir de birey olmanın eşik noktası kendi kararlarınızı alıp onun arkasında durmaktır, gerekirse aileye posta koymak da farz olabilir.
0
johan sebastian
(
09.03.12)
@johan ben de isterim, keyfime göre karar vereyim, bunları uygulayayım. ben direnince de napalım o zaman sen bilirsin diyen bir ailem olsun. bunları yapabilsem zaten niye dert edineyim ben bunu? bizim aile de bir şey istedin mi yaptın diye sadece surat asılmaz, yapmana engel olurlar. bilmem anlatabildim mi?
0
@johan sebastian - bu kız ekonomik özgürlüğünün kralını ele geçirse de yine o aile bu kıza kız izin verdikçe karışacak biliyorsun değil mi ?
bir birey olmak için ekonomik durumdan önce kendin bir birey olduğunun farkına varacaksın, yoksa değil 22, 32 yaşına geldiğinde hala bekarsan sana karışacaklar. izin verip vermemek sana kalmış.
0
@ozzpwnz arkadaşım bence sen bu durumu yaşamamışın,o yüzden anlamıyorsun. derken gerçekten çok kolay. ben de bazen diyorum, hatta ne bazeni hep diyorum, esip gürleyim, edeyim, bu böyle olacak deyip resti çekeyim. korku da değil bu yanlış anlama, onlar benim üzüldüğümü anlayamasa da ben birazcık dokunacak bir laf söylesem 5 dakika sonra gidip özür dilerim. ben onlarla kötüyken de mutlu yaşayamam. herkes biraz üzülecek elbet. ama zamanla beni anlayabilecekleri bir yol arıyorum.
0
Eğer yapmanıza engel oluyorlarsa iş başka, anlattığınızdan ben bunu çıkarmamıştım.
Yalnız şunu unutmayın, sizin veremediğiniz kararlar bazen başkalarının da kaderini belirliyor. Mesela yarın öbür gün erkek arkadaşınızla evlenmek isteseniz ve ailenize direnmezseniz erkek arkadaşınızı mağdur etmiş olacaksınız.
0
johan sebastian
(
09.03.12)
@johan o da var zaten. çok uzatmayayım diye o kadar ayrıntıya girmedim de erkek arkadaşım da kendini üzüyor, ne var bende bu kadar istenmeyen diye. onunla alakası olmadığını söylüyorum, ama gene de zoruna gidiyor işte.
0
erkek arkadaşınız "gelelim isteyelim" gibi bir niyet gösterdi mi, anladığım kadarıyla aileniz adı sanı belli olmadan görüşmenizi pek onaylamıyor. biraz "niyeti ciddi" şeklinde olaya girmeniz lazım.
bir ailenin böyle tavır göstermesi (onayladığımdan değil ama) bence normal, kendini tutucu olarak tanımlamayan pek çok aile dahi çocuğunu koruma güdüsüyle bu tür durumlarda gergin davranabilir.
0
seninki kadar ekstrem olmasa da benzer bir ilişkiye sahibim, çok seviyorum ama her gün bugünü de yetti demeden atlattık diye geçiriyorum. acımasızca, ama öyle.
yine acımasızca bir şey söyleyeyim sana, evlenip barklanana kadar bu durumu çekeceksin. eğer onlarla kötüyken mutlu yaşayamam diyosan, bu durumla mutlu yaşamayı öğreneceksin..
edit: er kişiyim tabii ki.
0